Yavaş yavaş çocuksu sevdalarımdan kurtuluyorum. Çocukken sevdiklerimle uzun süre birlikte olamam zaten. Artık beni heyecanlandırmayan hobilerimi bir kenara koyma vakti. Büyüdüğümü ve artık büyükçe konuşmam gerektiğini hissediyorum. Burada bir ergen ağzıyla yazmaktan vazgeçmeyeceğim çünkü biliyorum ki içimde bir yerde çocuksu duygularım hep yaşayacak. Bunları paylaşabileceğim yegane yer burası. Amma velakin hayattaki tarzımdan sıyrılmam ve artık 23 yaşında, yetişkin bir birey olduğumu fark etmem gerekiyor. Her zaman çok olgun olmam gerektiğini düşünmüştüm. Olmaya da çalıştım. Ama bunu kimseye anlatamamışım. Duygularıyla küs, kapanık bir birey olmuşum. Sanki iki aydır manastıra kapanmıştım ve bugün dışarı çıkanca eski Alper'i öldürdüğümün farkına vardım. İnsanlar değişemez değil bana kalırsa. Değiştirilemez.

Bookmark the permalink. RSS feed for this post.
Blogger tarafından desteklenmektedir.

Search

Bu sitedeki müziklerin hepsi canım sıkıldığı için paylaşılmaktadır.