Björk bile sevmeye başladığım bugünlerde, bayık şarkılara bir hayli sardım. Eskiden de severdim ama artık o hareketli indie esintilerinden bir hayli uzaklaşmış karamsar, üzücü parçaların beni her zamankinden daha çok mutlu ettiğine karar verdim. Alt tarafı bir müzikle psikolojik yaşamın bağdaşması çok komik değil mi gerçekten?
Umut Alper'in kamçısıdır diyerek yoluma devam ediyor gibi yapmalıyım. Elimden gelen sadece bu.
İyi geceler

Bookmark the permalink. RSS feed for this post.
Blogger tarafından desteklenmektedir.

Search

Bu sitedeki müziklerin hepsi canım sıkıldığı için paylaşılmaktadır.