Bloguma hoşgeldiniz. Kimseyi ilgilendirmeyen yazılar yazıp, sonuna bir parça ekliyorum. Okumasanız da olur. Ama dinleyin, dinlettirin. Dünyayı beraber kurtaralım.
Lise yıllarımda Dandy Warhols parçalarını CD halini getirmiştik, en yakın dostlarımdan Buğra ile. Sonra da arabayı çalar gezerdik bütün gece. Sürekli de Dandy Warhols dinlerdik. Ne günlerdi ama. Ne güzel şeyler dinliyormuşuz o zamanlar.
Şarkının orijinal halini bir kenara koymakla ve Interpol'e sonsuz saygı/şükran/sevgi beslemekle beraber bu remixinin de bir hayli iyi olduğunu kabul etmek gerek. Özellikle yoğun bas kulakta güzel bir tat bırakıyor.
2006 yılında çıkardığı ilk albümü Oracular Spectacular ile otoriteleri bir hayli şaşırtan ve hızlı bir yükseliş yakalayan, ancak aynı ivmeyi Congratulations albümü ile yakalayamayan bir psychedelic rock grubu MGMT. Grup iki arkadaşın Wesleyan Üniversitesi'ndeki deneysel çalışmalarıyla başlıyor. Wesleyen ise How I Met Your Mother severlerin tanıyacağı, Marshall ile Ted'in mezun oldukları üniversite. Tam, bir gün batımında eve doğru yol alan arabada, yan koltuğunda sevdiceğin oturduğu, güzel bir günün ardından radyoda bir an çıkan, çıkması beklenen bir şarkı sanki.
Nedense Türkiye'de sadece Sweet Home Alabama denince akla gelen bir grup. İçinde sesli harfinin olmaması çok güzel değil mi? Kuruluşları 1964'müş ve Free Bird'ü piyasaya çıkardıklarında 1974 yılıymış. Zamanının bir hayli ötesinde bir müzik.
Duran Duran'ın bu şarkısı radyoda, hatta şimdi kapanan ve djlerinin bir kısmı Max FM'e transfer olan Capital Radio'da dinlediğim bir şarkıydı. Bu yaz kaçırdığım konserler silsilesine eklendi Duran Duran da.
Portishead paylaşıp Massive Attack paylaşmayı unutmam, Bristol'a ve Bristol halkına bir hakaret sanki. Hazırlıkta da bu kadar büyük fanları olup konserlerinin kaçırmamayı isterdim. Trip-hop'ı onlar bulmadı ama onlar geliştirdi!